Deze studie biedt een aantal handvatten over wat in de praktijk beoordeeld kan worden wanneer besloten moet worden of een voetballer weer mag spelen. Direct een wetenschappelijke kritische noot: deze resultaten zijn op basis van meningen van experts, maar moeten in toekomstig onderzoek nog gevalideerd worden.

Een aantal objectieve testen zouden in de praktijk gebruikt kunnen worden om bovenstaande criteria te beoordelen. Denk bijvoorbeeld aan de NRS en goniometrie, hop testen, of wendbaarheidstesten zoals de 505 test, V reactive agility test, zigzag test, illinois agility test en/of T-test. Naast de objectieve maten is jouw beoordeling als therapeut over de kwaliteit van bewegen tijdens de veldrevalidatie natuurlijk eveneens essentieel. Mochten daar nog deficiënties zichtbaar zijn, is het verstandig om daar eerst verder aan te werken alvorens sporthervatting te adviseren.

Tevens is iedere return-to-play beslissing niet een beslissing op 1 moment. Je hebt de voetballer vaak al langer onder behandeling en/of vaker gezien, en de weging van het proces is minstens zo belangrijk. Daarom wordt ook vaak gesproken over het ‘return-to-sport’ continuüm: als er stapsgewijs naar het optimaliseren van bovengenoemde criteria wordt gewerkt, komt de sporthervatting vanzelf op een verantwoorde manier dichterbij.

En last but not least ontbreekt nog de discussie rondom de return-to-play beslissing zelf. Want sporthervatting wordt niet alleen bepaald op basis van het medische risico op recidief en/of restklachten (waarvoor bovengenoemde criteria handig kunnen zijn). Ook de context is enorm belangrijk: zo zul je met de speler voor een oefenwedstrijd mogelijk een andere beslissing nemen als voor een EK-finale.¹ En misschien heeft de speler een enorm belang bij de volgende activiteit; dat kan niet genegeerd worden. Neem de beslissing daarom niet alleen met de speler, maar includeer andere stakeholders ook (denk bijv. aan de coach, of een fysiek trainer, of mogelijk familie).

Samenvattend: internationale experts adviseren in deze studie een aantal criteria (zie Tabel 1) die beoordeeld kunnen worden om te analyseren hoe ver de voetballer is i.r.t. sporthervatting.

_{1. Shrier I. Strategic Assessment of Risk and Risk Tolerance (StARRT) framework for return-to-play decision making. Br J Sports Med 2015;49(20):1311-5.}